ក្នុងនាមជាអ្នកថ្លែងសុន្ទរកថាឬអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះកាតព្វកិច្ចចម្បងរបស់ព្យាការីគឺត្រូវផ្សព្វផ្សាយសាររបស់ព្រះដល់ប្រជាជនរបស់ព្រះនៅក្នុងបរិបទប្រវត្តិសាស្ត្រនៃអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់ព្រះ។ អត្ថន័យទូលំទូលាយបំផុតគឺការនិយាយចេញមក។ អត្ថន័យតូចចង្អៀតគឺការទាយ។ នៅក្នុងដំណើរការនៃការប្រកាសសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ពេលខ្លះហោរានឹងបង្ហាញពីអ្វីដែលទាក់ទងទៅនឹងអនាគតប៉ុន្តែផ្ទុយពីគំនិតដែលពេញនិយមនេះគ្រាន់តែជាផ្នែកតូចមួយនៃសាររបស់ព្យាការីប៉ុណ្ណោះ។ ការបញ្ចោញការចូលរួមទាក់ទងនឹងការយល់ដឹងអំពីព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះ។ វាជាការដាស់តឿននិងជំរុញអោយបុរស ៗ គោរពតាម។ ម៉្យាងវិញទៀតការទាយទុកបានធ្វើឱ្យយើងមើលឃើញជាមុននូវផែនការរបស់ព្រះ។ វាជាការទស្សន៍ទាយទាំងការលើកទឹកចិត្តមនុស្សសុចរិតចំពោះការសន្យារបស់ព្រះឬការព្រមានចំពោះការជំនុំជម្រះដែលនឹងមកដល់។ ដូច្នេះហោរាគឺជាអ្នកនាំពាក្យដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះបានទទួលសាររបស់ព្រះប្រកាសជាទម្រង់ផ្ទាល់មាត់ឬសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរដល់ប្រជាជន។ ដោយហេតុផលនេះរូបមន្តទូទៅដែលពួកព្យាការីបានប្រើគឺ“ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល” ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះសាររបស់ពួកគេអាចត្រូវបានគេមើលឃើញនៅក្នុងមុខងារបីដងដែលពួកគេមានក្នុងចំណោមប្រជាជននៃព្រះនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់: ទីមួយពួកគេមានមុខងារជាគ្រូគង្វាលដែលពន្យល់និងបកស្រាយច្បាប់ម៉ូសាយដល់ប្រជាជាតិ។ វាជាកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកគេក្នុងការដាស់តឿនតិះដៀលប្រឆាំងនឹងអំពើបាបគំរាមកំហែងនឹងការភ័យខ្លាចនៃសេចក្តីវិនិច្ឆ័យអំពាវនាវឱ្យមានការប្រែចិត្តនិងនាំមកនូវការលួងលោមនិងការលើកលែងទោស។ សកម្មភាពរបស់ពួកគេក្នុងការស្តីបន្ទោសអំពើបាបនិងការអំពាវនាវសុំការប្រែចិត្តបានចំណាយពេលវេលារបស់ពួកព្យាការីច្រើនជាងលក្ខណៈផ្សេងទៀតនៃការងាររបស់ពួកគេ។ ការស្តីបន្ទោសត្រូវបានដឹកនាំទៅផ្ទះដោយមានការព្យាករណ៍អំពីការដាក់ទណ្ឌកម្មដែលព្រះមានបំណងបញ្ជូនអ្នកដែលមិនធ្វើតាមការព្រមានរបស់ហោរា (យ៉ូណាស ៣: ៤) ។ ទីពីរពួកគេមានមុខងារជាអ្នកព្យាករណ៍ដែលបានប្រកាសអំពីការវិនិច្ឆ័យការរំដោះនិងព្រឹត្តិការណ៍ដែលទាក់ទងនឹងព្រះមេស្ស៊ីនិងនគររបស់ទ្រង់។ ការទស្សន៍ទាយអនាគតមិនគ្រាន់តែជាគោលបំណងដើម្បីបំពេញនូវការចង់ដឹងចង់ឃើញរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែត្រូវបានគេរចនាឡើងដើម្បីបង្ហាញថាព្រះស្គាល់និងគ្រប់គ្រងអនាគតហើយដើម្បីបង្ហាញវិវរណៈប្រកបដោយគោលបំណង។ ការព្យាករណ៍ដែលបានទាយដោយហោរាពិតនឹងត្រូវបានសម្រេច។ ការខកខាននៃការទស្សន៍ទាយដែលត្រូវបានបំពេញនឹងបង្ហាញថាហោរាមិនបាននិយាយតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ (ចោទិយកថា ១៨: ២០-២២) ។ នៅក្នុងសាំយូអែលទី ១ ៣:១៩ គេនិយាយពីសាំយូអែលថាព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយគាត់ហើយកុំអោយពាក្យទំនាយរបស់គាត់ខកខានឡើយ (ភ្លឺថា«ដួលទៅដី») ។ ទីបំផុតពួកគេបានបំពេញមុខងារជាអ្នកយាមលើប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល (អេស។ ៣:១៧) ។ អេសេគាលបានឈរជាអ្នកយាមនៅលើជញ្ជាំងស៊ីយ៉ូនត្រៀមខ្លួនដើម្បីព្រមានការព្រមានប្រឆាំងនឹងការក្បត់សាសនា។ គាត់បានព្រមានប្រជាជនប្រឆាំងនឹងសម្ព័ន្ធភាពនយោបាយនិងយោធាជាមួយមហាអំណាចបរទេសការល្បួងអោយចូលរួមក្នុងការគោរពបូជារូបព្រះនិងការថ្វាយបង្គំរបស់ជនជាតិកាណាននិងគ្រោះថ្នាក់នៃការដាក់ទំនុកចិត្តហួសហេតុទៅលើបែបបទសាសនានិងពិធីបូជា។ នៅពេលដែលពួកហោរាបានបំពេញមុខងារតាមវិធីផ្សេងៗនៅពេលពួកគេផ្សព្វផ្សាយសាររបស់ព្រះពួកគេមានតួនាទីសំខាន់មួយនៅក្នុងប្រព័ន្ធសាសនារបស់អ៊ីស្រាអែល។ ពួកហោរានៅអ៊ីស្រាអែលកាន់កាប់តួនាទីជាអ្នកការទូតរាជវង្សឬមេធាវីកាត់ទោសដោយចោទប្រកាន់ប្រជាជាតិចំពោះការរំលោភលើកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ម៉ូសាយ។

BIB-407 Syllabus.docx