BIB 305 HeBREWS-3 HRS

សៀវភៅហេព្រើរគឺជាសំបុត្រទូទៅ (លិខិតសាវក)។ វាត្រូវបានសរសេរជាចម្បងទៅកាន់អ្នកជឿជនជាតិហេព្រើរ។ អ្នកនិពន្ធគឺអនាមិក ទោះបីជាប៉ុល ឬបាណាបាសត្រូវបានទទួលយកជាអ្នកនិពន្ធក៏ដោយ។ វាត្រូវបានសរសេរនៅប្រហែលឆ្នាំ 67 នៃគ.ស គោលបំណងរបស់វាគឺដើម្បីបង្ហាញព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទថាល្អឥតខ្ចោះនិងអស្ចារ្យបើប្រៀបធៀបទៅនឹងអ្វីដែលសាសនាយូដានិងកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់មាន។ អ្នកនិពន្ធកំពុងសរសេរទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកមួយក្រុមដែលស្ថិតក្រោមការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំង ហើយអ្នកខ្លះកំពុងសញ្ជឹងគិតអំពីការវិលត្រឡប់ទៅកាន់សាសនាយូដាវិញ។ ទ្រង់បានដាស់តឿនពួកគេកុំឲ្យងាកចេញពីសេចក្ដីសង្ឃឹមតែមួយនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ • នៅក្នុងជំពូក 1-10:18 អ្នកនិពន្ធបង្ហាញម្តងហើយម្តងទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថាជាបុគ្គលលេចធ្លោលើពួកទេវតា «សូមឱ្យទេវតាទាំងអស់នៃព្រះថ្វាយបង្គំទ្រង់» (1:6); លើលោកម៉ូសេ «ត្រូវបានរាប់ថាសក្តិសមនឹងសិរីល្អជាងលោកម៉ូសេទៅទៀត»(៣:៣); លើបព្វជិតភាពក្នុងសញ្ញាចាស់ «ត្រូវបានព្រះចាត់តាំងជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់តាមបញ្ជារបស់មិលគីស្សាដែក» (៥:១០)។ អ្នកសរសេរពន្យល់ថា កតិកាសញ្ញាថ្មីគឺធំជាងកតិកាសញ្ញាចាស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគឺជាការលះបង់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះ និងជាអចិន្ត្រៃយ៍ ជាជាងការបូជាក្នុងសញ្ញាចាស់។ អ្នកនិពន្ធក៏បង្ហាញអំពីអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះថា “ដ្បិតព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគឺរស់នៅ ហើយសកម្ម ហើយមុតជាងដាវមុខពីរ ហើយទម្លុះរហូតដល់ការបែងចែកព្រលឹង និងវិញ្ញាណ ទាំងសន្លាក់ និងខួរឆ្អឹង។ ហើយអាចវិនិច្ឆ័យគំនិត និងបំណងនៃចិត្តបាន» (៤:១២)។ • នៅក្នុងជំពូក 10:19-13 អ្នកនិពន្ធពន្យល់ថា ជំនឿគឺអស្ចារ្យជាងកិច្ចការនៃកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់។ គាត់សរសេរថា “សេចក្តីជំនឿគឺជាការធានានូវអ្វីដែលបានសង្ឃឹម និងការជឿជាក់លើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ”(១១:១)។ ជំពូកទី 11 គឺជាសាលកិត្តិនាមរបស់ជំនឿ ដែលបុគ្គលស្មោះត្រង់ទាំងអស់មកពីគម្ពីរសញ្ញាចាស់ត្រូវបានគូសបញ្ជាក់នៅក្នុងជំពូកនេះ។ សេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាប្រភពនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់យើង ដោយសារទ្រង់ជា « អ្នកនិពន្ធ និងជាអ្នកមានសេចក្តីជំនឿដ៏ល្អឥតខ្ចោះ » ( 12:2 ) ។ គ្រប់គ្នាអាចទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយដឹងថាទ្រង់ជា «ថ្ងៃម្សិលមិញ និងថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត» (១៣:៨)។

កម្មវិធីសិក្សា BIB-305 (ថ្មី)។docx