សាវកពេត្រុសគឺជារឿងដ៏អស្ចារ្យមួយនៃការផ្លាស់ប្តូរជីវិតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ សូមពិនិត្យមើលតារាងពេលវេលានិងជីវប្រវត្តិរបស់ជីវិតរបស់ពេត្រុស។ ជីវិតរបស់ពេត្រុសមុនគ្រឹស្តសករាជសាវកពេត្រុសប្រហែលជាត្រូវបានគេនិយាយច្រើនជាងគេក្នុងចំណោមសាវ័កទាំងដប់ពីររូបនៅក្នុងកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូនៅលើផែនដី។ គាត់ពិតជាបានក្លាយជាសាក្សីម្នាក់ដែលមានជំនឿមុតមាំចំពោះសេចក្តីជំនឿ។ ការចាប់ផ្តើមរបស់គាត់ពិតជាមានភាពរាបទាបណាស់។ គាត់កើតនៅប្រហែលឆ្នាំ ១ មុនគ។ សហើយបានស្លាប់នៅប្រហែលឆ្នាំ ៦៧ គ។ ស .។ ពេត្រុសមានឈ្មោះដើមថាស៊ីម៉ូន។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកដែលប្តូរឈ្មោះរបស់ពេត្រុស។ ពេត្រុសមានន័យថា "ថ្ម" ឬព្យញ្ជនៈភីធឺរ៉ា។ គាត់ជាអ្នកនេសាទត្រីកាលីលេននិងជាបងប្អូនរបស់អនទ្រេ។ បងប្អូនមកពីភូមិបេតសៃដា (យ៉ូហាន ១:៤៣, ១២:២១) ។ ពេត្រុសបានរៀបការ។ គាត់ក៏ជាអ្នកកាន់តាមយ៉ូហានបាទីស្ទដែរ។ ពេត្រុសដូចជាមនុស្សទាំងអស់មុនពេលពួកគេត្រូវបានគេហៅថាជាមនុស្សមានបាប។ តាមពិតគាត់មានការខ្មាស់អៀនចំពោះអំពើបាបរបស់គាត់នៅចំពោះមុខព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ (លូកា ៥: ៦-៨) ។ ពេត្រុសប្រហែលជាសិស្សដំបូងដែលព្រះយេស៊ូវបានហៅជាមួយបងប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះអនទ្រេ។ ជីវប្រវត្តិរបស់សាវ័កពេត្រុសពេត្រុសបានចាកចេញពីអាជីពជាអ្នកនេសាទដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូ។ អ្នកនេសាទនៅពេលនោះជាមនុស្សខ្ជិលច្រអូសគ្មានវណ្ណៈខ្ជិលច្រអូសស្លៀកខោរឹបហើយតែងតែប្រើពាក្យជេរប្រមាថ។ អ្នកនេសាទនៅសតវត្សរ៍ទីមួយគឺជាបុរសរបស់បុរស។ ពួកគេពោរពេញដោយកម្លាំងនិងមានកំហឹងខ្លាំង។ នេះប្រហែលជាមូលហេតុដែលជេមនិងបងប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះចនត្រូវបានគេហៅថាបុត្រានៃរន្ទះ (ម៉ាកុស ៣:១៧) ។ ជីវិតរបស់ពួកគេគឺជាជីវិតលំបាកមួយចាប់តាំងពីការនេសាទគឺជាការងារដែលត្រូវការរាងកាយយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេក៏មិនមានការភ័យខ្លាចដែរពីព្រោះព្យុះខ្លះដែលបានបោកបក់មកលើសមុទ្រកាលីឡេខ្លាំងនិងកាចសាហាវ។ ពួកគេច្រើនតែចាប់អ្នកនេសាទដោយការភ្ញាក់ផ្អើលហើយអាចក្រឡាប់ទូក ២០ ទៅ ៣០ ដែលពួកគេបានប្រើ។ ពេត្រុសតែងតែដាក់ជើងរបស់គាត់នៅក្នុងមាត់របស់គាត់ប៉ុន្តែរឿងមួយដែលអ្នកអាចនិយាយអំពីពេត្រុសគឺនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកគេ (ពេត្រុសនិងអនទ្រេ) ឲ្យ «តាមខ្ញុំ»ពួកគេគ្រាន់តែដើរចេញហើយទុកអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគេគ្មានគិត (លូកា ៥: ៩-១) ។ ពិចារណាលើការពិតដែលនេះមានន័យថាពួកគេបានទុកអ្វីៗទាំងអស់ - ទូកនេសាទអួននិងឧបករណ៍ទាំងអស់ដែលភ្ជាប់មកជាមួយពាណិជ្ជកម្មរបស់ពួកគេ។ តើសព្វថ្ងៃនេះមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលនឹងចាកចេញពីអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេដើម្បីដើរតាមនរណាម្នាក់ដែលបានស្នើសុំឱ្យពួកគេធ្វើតាមទ្រង់? ជីវិតរបស់ពេត្រុសជាមួយព្រះគ្រីស្ទដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើពេត្រុសគឺជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមសិស្សដំបូងដែលព្រះយេស៊ូបានត្រាស់ហៅហើយគាត់ជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ពួកគេជារឿយៗសម្រាប់អ្វីដែលល្អឬអាក្រក់។ រឿងមួយដែលគាត់ត្រូវបានគេជឿជាក់គឺការយល់ដឹងពិសេសដែលគាត់មានទាក់ទងនឹងអត្តសញ្ញាណរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ពេត្រុសគឺជាមនុស្សដំបូងគេដែលបានហៅព្រះយេស៊ូវថាជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ - ព្រះមែស៊ី (ម៉ាកុស ៨:២៩ លូកា ៩:២០, ម៉ាថាយ ១៦: ១៦-១៧) ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានហៅគាត់ពេត្រុសបានដឹងថាគាត់ជារបស់ព្រះហើយគាត់មានអារម្មណ៍ថាមិនសក្តិសមនឹងវត្តមានរបស់ព្រះយេស៊ូវ (លូកា ៥: ៦-៨) ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយព្រះយេស៊ូវមិនស្ទាក់ស្ទើរហើយបានប្រាប់ពេត្រុសនិងអនទ្រេថាទ្រង់នឹងធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជា“ អ្នកនេសាទមនុស្ស” (ម៉ាកុស ១:១៧) ។ ពេត្រុសក្លាហានតែច្រើនដងខុស។ នៅពេលដែលគាត់បានស្តីបន្ទោសដល់ព្រះអម្ចាស់ហើយបាននិយាយថាគាត់សុខចិត្តស្លាប់ដើម្បីព្រះយេស៊ូវទោះបីនៅពេលចាប់ខ្លួននិងការកាត់ទោសព្រះយេស៊ូវក៏ដោយគាត់បានបដិសេធទ្រង់បីដង (ម៉ាថ។ ១៦: ២១-២២) ។ ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់សិស្សហើយបានដឹងថាតើអ្នកណាដែលនឹងស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់និងអ្នកដែលនឹងក្បត់ទ្រង់ (យូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត) ។ ពេត្រុសជាសាក្សីដែលបានឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកនូវអព្ភូតហេតុជាច្រើនដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើហើយក៏បានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកនូវសិរីល្អរួមជាមួយចននិងយ៉ាកុបក្នុងការផ្លាស់ប្រែទ្រង់ទ្រាយ។ នេះគឺជាកន្លែងដែលមនុស្សជាតិរបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានបកក្រោយដើម្បីបង្ហាញពីសិរីល្អនៃទេវភាពរបស់ទ្រង់ (ម៉ាថាយ ១៧: ១-៩) ។ ពេត្រុសជាសិស្សដល់សាវ័កពេត្រុសសិស្សមានន័យថា“ អ្នកកាន់តាម” ហើយនោះគឺជាអ្វីដែលគ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនសព្វថ្ងៃនេះ។ សាវ័កគឺជា“ ម្នាក់ដែលត្រូវបានចាត់អោយទៅ” ក្នុងន័យថាព្រះជាម្ចាស់បានចាត់អោយទៅប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ និយមន័យព្រះគម្ពីររបស់សាវ័កនិងម្នាក់ដែលត្រូវបានគេហៅថាជាសាវកនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីត្រូវតែនៅជាមួយព្រះយេស៊ូក្នុងកំឡុងពេលបំពេញកិច្ចការលើផែនដីរបស់ទ្រង់ (ដូចជាពួកសិស្ស) ឬបានឃើញព្រះគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញ (ដូចប៉ុលដែលត្រូវបានបង្រៀនបីឆ្នាំនៅ វាលខ្សាច់ដោយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់) ។ បន្ទាប់ពីព្រះគ្រីស្ទបានប្រាប់ពួកសិស្សអំពីចុងបញ្ចប់នៃគ្រាចុងក្រោយ (ម៉ាថ។ ២៤) ទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេនូវការចោទប្រកាន់ឬបញ្ជានៃមហាបេសកកម្ម (ម៉ាថ។ ២៨: ១៨-២០) ។ នេះគឺជារឿងចុងក្រោយដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេ (កិច្ចការ ១: ៨) ហើយចាប់ពីចំនុចនោះមកលើពួកសិស្ស (អ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ) ក្លាយជាសាវ័ក (អ្នកដែលត្រូវបានចាត់អោយមក) ។ ការជ្រើសរើសឈ្មោះជាសាវ័ករបស់ពួកគេមិនដែលត្រូវបានគេប្រើរហូតដល់ការឡើងគ្រងរាជ្យរបស់ព្រះគ្រីស្ទ (កិច្ចការ ១) ពីព្រោះមុនពេលនោះពួកគេនៅតែបន្តដើរតាមព្រះយេស៊ូ។ បន្ទាប់ពីព្រះគ្រីស្ទបានយាងឡើងទៅព្រះហស្ដស្ដាំនៃព្រះវរបិតាហើយបានអង្គុយនៅទីនោះ (បង្ហាញពីការបំរើព្រះរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីត្រូវបានធ្វើឡើង - លើកលែងតែតាមរយៈពួកសាវក) ទ្រង់បានចាត់ពួកគេអោយចេញទៅគ្រប់ទិសទីនៃផែនដីដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ពេត្រុសគឺជាមនុស្សទីមួយដែលបានផ្សព្វផ្សាយនៅថ្ងៃបុណ្យទី ៥០ បន្ទាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយាងមកហើយគាត់គឺជាអ្នកទីមួយដែលប្រកាសពីព្រះគ្រីស្ទដល់សាសន៍ដទៃ។ គាត់គឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវ័កដ៏ក្លាហានបំផុត។ គាត់សុខចិត្តរងទុក្ខការបៀតបៀនការចាប់ដាក់គុកការវាយដំនិងការរីករាយដោយដឹងថាគាត់សមនឹងទទួលរងភាពអាម៉ាស់ដោយសារព្រះអម្ចាស់ (កិច្ចការ ៥:៤១) ។

BIB-402 Syllabus.docx

BIB-402 Syllabus.pdf