ប្រភេទនៃសៀវភៅដានីយ៉ែលគឺ Narrative History, Prophetic Oracle ហើយវារួមបញ្ចូលសម្ភារៈ Apocalyptic ។ ព្យាការីដានីយ៉ែលបានសរសេរវានៅប្រហែលឆ្នាំ 530 មុនគ.ស ហើយការសរសេររបស់គាត់កត់ត្រាព្រឹត្តិការណ៍នៃការចាប់ជនជាតិបាប៊ីឡូននៅឆ្នាំ 560-536 មុនគ.ស ដែលដានីយ៉ែលជាអ្នកបំរើ។ វាក៏ពិពណ៌នាអំពីការនិមិត្ត apocalyptic ដែលព្រះបានប្រទានមក ហើយបង្ហាញពីព្រឹត្តិការណ៍ និងផែនការសម្រាប់អនាគតរបស់មនុស្សគ្រប់រូប។ បុគ្គលិកលក្ខណៈសំខាន់ៗនៃសៀវភៅនេះរួមមាន ដានីយ៉ែល នេប៊ូក្នេសា សាដ្រាក់ មសាច អបេឌនេកោ បេលសាសា និងដារីយុស។ គោលបំណងនៃសៀវភៅនេះគឺដើម្បីផ្តល់នូវដំណើររឿងប្រវត្តិសាស្ត្រអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបានការពារ និងផ្តល់សម្រាប់អ្នកដើរតាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ពេលកំពុងជាប់ឃុំឃាំង។ វាក៏រួមបញ្ចូលផងដែរនូវចក្ខុវិស័យនៃការប្រោសលោះ និងក្តីសង្ឃឹមនាពេលអនាគត។ • នៅក្នុងជំពូកទី 1-6 ដានីយ៉ែលសរសេរអំពីជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់នៅក្នុងការជាប់ឃុំឃាំង។ គាត់ត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យធ្វើការឲ្យស្ដេចនេប៊ូក្នេសារបស់បាប៊ីឡូន។ ដានីយ៉ែល (ឬឈ្មោះជាភាសាបាប៊ីឡូនរបស់គាត់ Belteshazzar) និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងក្លាហាន និងតឹងតែង ហើយជាច្រើនដងបានបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេក្នុងការឈរសម្រាប់ភាពជាព្រះជំនួសឱ្យវប្បធម៌។ ពួកគេបដិសេធអាហាររបស់ស្ដេច បន់ស្រន់ពេលធ្វើខុសច្បាប់ ហើយមិនព្រមក្រាបថ្វាយបង្គំរូបព្រះ ដែលគេបោះចូលក្នុងភ្លើងឆេះ។ ដានីយ៉ែលបានបកស្រាយសុបិនរបស់ស្ដេចពីរដង បន្ទាប់មកត្រូវបានតែងតាំងជាមេលើអ្នកប្រាជ្ញទាំងអស់នៅបាប៊ីឡូន។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈការអស្ចារ្យទាំងអស់ដែលដានីយ៉ែលបានធ្វើ គាត់បានអះអាងថាជាព្រះដែលធ្វើតាមរយៈគាត់ ហើយគាត់បានលើកតម្កើងសិរីល្អទាំងអស់ដល់ព្រះថា “គឺជាអ្នកដែលបើកសម្ដែងរឿងដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងលាក់កំបាំង។ ទ្រង់ជ្រាបនូវអ្វីដែលនៅក្នុងសេចក្ដីងងឹត ហើយពន្លឺនៅជាមួយទ្រង់» (២:២២)។ • ជំពូកទី 7-12 មានការនិមិត្តដែលដានីយ៉ែលបានទទួលពីព្រះ និងព្រឹត្តិការណ៍ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការបម្រើតាមទំនាយរបស់គាត់។ ផ្នែកមួយនៃទាំងនេះរួមមានលទ្ធផលនៃរាជាណាចក្រនៅលើផែនដីដែលទ្រង់បានរស់នៅ។ ពួកគេក៏រៀបរាប់អំពីព្រះមេស្ស៊ីដែលនឹងយាងមក និងព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកើតឡើងនាពេលខាងមុខ។ “សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានឮ ប៉ុន្តែមិនអាចយល់បាន។ ដូច្នេះខ្ញុំសួរថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វីមកពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ?»។ គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា « ដានីយ៉ែលអើយ ចូរទៅចុះ ដ្បិតពាក្យទាំងនេះត្រូវបានបិទបាំង ហើយបិទត្រារហូតដល់គ្រាចុងបំផុត» (១២:៨-៩)។