សៀវភៅសាស្ដាមានសុភាសិត អតិបរមា សុន្ទរកថា ហើយភាគច្រើនជារឿងជីវប្រវត្តិ។ សាឡូម៉ូនបានសរសេរវាយឺតក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ប្រហែលឆ្នាំ 935 មុនគ.ស គាត់បានដឹងអំពីកំហុសដែលគាត់បានធ្វើពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ហើយបានចាប់ផ្តើមកត់ត្រាពួកគេ។ គោលបំណងនៃសាស្ដាគឺដើម្បីទុកមនុស្សជំនាន់ក្រោយនូវទុក្ខវេទនា និងទុក្ខលំបាកក្នុងការស្វែងរកភាពល្ងង់ខ្លៅ គ្មានន័យ គ្មានន័យ ភាពទទេរខាងសម្ភារៈនិយម និងផ្ដល់នូវប្រាជ្ញាដោយការស្វែងរកការពិតក្នុងការស្វែងរកព្រះ។
វាហាក់ដូចជាសាឡូម៉ូនជាថ្មីម្តងទៀតចង់បង្រៀនប្រាជ្ញាអ្នកអានថា "ខ្ញុំបានតាំងចិត្តដើម្បីស្វែងរកនិងរុករកដោយប្រាជ្ញាទាក់ទងនឹងការទាំងអស់ដែលបានធ្វើនៅក្រោមស្ថានសួគ៌។ វាជាកិច្ចការដ៏សោកសៅមួយដែលព្រះបានប្រទានដល់កូនមនុស្សឲ្យរងទុក្ខ»(១:១៣)។
• ជំពូកទី 1-2 សូមដោះស្រាយជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សាឡូម៉ូនពេញមួយជីវិតរបស់គាត់។ គាត់ពិពណ៌នាថាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានស្វែងរកគឺជាការរីករាយដោយអត្មានិយម ហើយគ្មានន័យអ្វីជារៀងរហូត។ ជាទូទៅ គាត់និយាយអំពីអត្ថន័យនៃជីវិតថា "ខ្ញុំបានឃើញកិច្ចការទាំងអស់ដែលបានធ្វើនៅក្រោមព្រះអាទិត្យ ហើយមើលចុះ អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែឥតប្រយោជន៍ ហើយព្យាយាមតាមខ្យល់"។ (១:១៤)។ ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ជាបុរសដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានប្រាជ្ញាបំផុត។ ស្វែងរក ស្រាវជ្រាវ និងព្យាយាមគ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងគោលបំណងស្វែងរកសុភមង្គលយូរអង្វែង ហើយឈានដល់ការសន្និដ្ឋាននេះ៖ « អ្វីៗដែលភ្នែកខ្ញុំប្រាថ្នា ខ្ញុំមិនបដិសេធពួកគេទេ។ ខ្ញុំមិនបានដកចិត្តខ្ញុំចេញពីការសប្បាយអ្វីឡើយ ដ្បិតចិត្តខ្ញុំពេញចិត្តដោយសារតែការនឿយហត់ទាំងអស់ ហើយនេះជារង្វាន់សម្រាប់ការធ្វើការទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។ ដូច្នេះហើយបានជាខ្ញុំចាត់ទុករាល់សកម្មភាពដែលដៃខ្ញុំបានធ្វើ និងការនឿយហត់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ ហើយមើលឃើញថាទាំងអស់នោះគឺឥតប្រយោជន៍ ហើយខំតាមខ្យល់ ហើយគ្មានចំណេញអ្វីក្រោមពន្លឺថ្ងៃ»។ (២:១០-១១)។
• នៅក្នុងជំពូកទី 3-5 សាឡូម៉ូនផ្តល់នូវការពន្យល់ទូទៅ និងការសង្កេត។ មួយជាពិសេសគឺ 5:15 "ដូចដែលគាត់បានមកអាក្រាតពីផ្ទៃម្តាយរបស់គាត់ដូច្នេះគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញ ... ", និយាយអំពីមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលស្លាប់មិនយកអ្វីជាមួយគាត់; ទ្រព្យសម្បត្តិនៅទីបំផុត ទីបំផុតគឺគ្មានប្រយោជន៍។ ដូចជាពិបាកដែរ ធម្មជាតិដ៏មានបាបរបស់យើងតាមធម្មជាតិទៅរកវត្ថុនិយម។
• ជំពូកទី 6-8 សាឡូម៉ូនផ្តល់ដំបូន្មានសម្រាប់ការមានជីវិតដ៏មានន័យ “ពិចារណាកិច្ចការរបស់ព្រះចុះ អ្នកណាអាចតម្រង់អ្វីដែលទ្រង់បានពត់?” (៧:១៣)។
• នៅក្នុងជំពូកទី 9-12 សាឡូម៉ូនសរសេរការសន្និដ្ឋានដែលជម្រះសៀវភៅទាំងមូល មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងស្លាប់នៅទីបំផុត ហើយការប្រព្រឹត្ដទាំងអស់របស់មនុស្សគឺឥតប្រយោជន៍ (គ្មានប្រយោជន៍) ដោយគ្មានព្រះ។ ការគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើងត្រូវតែមានចំពោះទ្រង់។ « សេចក្តីសន្និដ្ឋានដែលគ្រប់គ្នាបានឮគឺ៖ ចូរកោតខ្លាចព្រះ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ពីព្រោះនេះអនុវត្តចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប។ (១២:១៣)។