សៀវភៅសាស្ដាមានសុភាសិត អតិបរមា សុន្ទរកថា ហើយភាគច្រើនជារឿងជីវប្រវត្តិ។ សាឡូម៉ូនបានសរសេរវាយឺតក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ប្រហែលឆ្នាំ 935 មុនគ.ស គាត់បានដឹងអំពីកំហុសដែលគាត់បានធ្វើពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ហើយបានចាប់ផ្តើមកត់ត្រាពួកគេ។ គោលបំណងនៃសាស្ដាគឺដើម្បីទុកមនុស្សជំនាន់ក្រោយនូវទុក្ខវេទនា និងទុក្ខលំបាកក្នុងការស្វែងរកភាពល្ងង់ខ្លៅ គ្មានន័យ គ្មានន័យ ភាពទទេរខាងសម្ភារៈនិយម និងផ្ដល់នូវប្រាជ្ញាដោយការស្វែងរកការពិតក្នុងការស្វែងរកព្រះ។

វាហាក់ដូចជាសាឡូម៉ូនជាថ្មីម្តងទៀតចង់បង្រៀនប្រាជ្ញាអ្នកអានថា "ខ្ញុំបានតាំងចិត្តដើម្បីស្វែងរកនិងរុករកដោយប្រាជ្ញាទាក់ទងនឹងការទាំងអស់ដែលបានធ្វើនៅក្រោមស្ថានសួគ៌។ វា​ជា​កិច្ចការ​ដ៏​សោកសៅ​មួយ​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ដល់​កូន​មនុស្ស​ឲ្យ​រង​ទុក្ខ»(១:១៣)។

• ជំពូកទី 1-2 សូមដោះស្រាយជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សាឡូម៉ូនពេញមួយជីវិតរបស់គាត់។ គាត់ពិពណ៌នាថាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានស្វែងរកគឺជាការរីករាយដោយអត្មានិយម ហើយគ្មានន័យអ្វីជារៀងរហូត។ ជាទូទៅ គាត់និយាយអំពីអត្ថន័យនៃជីវិតថា "ខ្ញុំបានឃើញកិច្ចការទាំងអស់ដែលបានធ្វើនៅក្រោមព្រះអាទិត្យ ហើយមើលចុះ អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែឥតប្រយោជន៍ ហើយព្យាយាមតាមខ្យល់"។ (១:១៤)។ ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ជាបុរសដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានប្រាជ្ញាបំផុត។ ស្វែងរក ស្រាវជ្រាវ និងព្យាយាមគ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងគោលបំណងស្វែងរកសុភមង្គលយូរអង្វែង ហើយឈានដល់ការសន្និដ្ឋាននេះ៖ « អ្វីៗដែលភ្នែកខ្ញុំប្រាថ្នា ខ្ញុំមិនបដិសេធពួកគេទេ។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដក​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ចេញ​ពី​ការ​សប្បាយ​អ្វី​ឡើយ ដ្បិត​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​ដោយ​សារ​តែ​ការ​នឿយ​ហត់​ទាំង​អស់ ហើយ​នេះ​ជា​រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ការ​ទាំង​អស់​របស់​ខ្ញុំ។ ដូច្នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​ចាត់​ទុក​រាល់​សកម្មភាព​ដែល​ដៃ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ និង​ការ​នឿយហត់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ ហើយ​មើល​ឃើញ​ថា​ទាំង​អស់​នោះ​គឺ​ឥត​ប្រយោជន៍ ហើយ​ខំ​តាម​ខ្យល់ ហើយ​គ្មាន​ចំណេញ​អ្វី​ក្រោម​ពន្លឺ​ថ្ងៃ»។ (២:១០-១១)។

• នៅក្នុងជំពូកទី 3-5 សាឡូម៉ូនផ្តល់នូវការពន្យល់ទូទៅ និងការសង្កេត។ មួយជាពិសេសគឺ 5:15 "ដូចដែលគាត់បានមកអាក្រាតពីផ្ទៃម្តាយរបស់គាត់ដូច្នេះគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញ ... ", និយាយអំពីមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលស្លាប់មិនយកអ្វីជាមួយគាត់; ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នៅ​ទី​បំផុត ទី​បំផុត​គឺ​គ្មាន​ប្រយោជន៍។ ដូច​ជា​ពិបាក​ដែរ ធម្មជាតិ​ដ៏​មាន​បាប​របស់​យើង​តាម​ធម្មជាតិ​ទៅ​រក​វត្ថុ​និយម។

• ជំពូកទី 6-8 សាឡូម៉ូនផ្តល់ដំបូន្មានសម្រាប់ការមានជីវិតដ៏មានន័យ “ពិចារណាកិច្ចការរបស់ព្រះចុះ អ្នកណាអាចតម្រង់អ្វីដែលទ្រង់បានពត់?” (៧:១៣)។

• នៅក្នុងជំពូកទី 9-12 សាឡូម៉ូនសរសេរការសន្និដ្ឋានដែលជម្រះសៀវភៅទាំងមូល មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងស្លាប់នៅទីបំផុត ហើយការប្រព្រឹត្ដទាំងអស់របស់មនុស្សគឺឥតប្រយោជន៍ (គ្មានប្រយោជន៍) ដោយគ្មានព្រះ។ ការគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើងត្រូវតែមានចំពោះទ្រង់។ « សេចក្តី​សន្និដ្ឋាន​ដែល​គ្រប់​គ្នា​បាន​ឮ​គឺ៖ ចូរ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ ហើយ​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ទ្រង់ ពីព្រោះ​នេះ​អនុវត្ត​ចំពោះ​មនុស្ស​គ្រប់​រូប។ (១២:១៣)។

BIB-112 Syllabus.docx