សៀវភៅយ៉ាកុបគឺជាសំបុត្រទូទៅមួយ (សំបុត្រសាវ័ក) ។ យ៉ាកុបដែលជាបងប្អូនបង្កើតរបស់ព្រះយេស៊ូវបានសរសេរវាប្រហែលជា ៤៨-៤៩ គ។ ស។ វាទំនងជាសៀវភៅគម្ពីរសញ្ញាថ្មីដំបូងបង្អស់ដែលត្រូវបានសរសេរ។ បុគ្គលិកលក្ខណៈសំខាន់ៗនៃសៀវភៅនេះគឺយ៉ាកុបនិងគ្រីស្ទានដែលត្រូវគេបៀតបៀន។ យ៉ាកុបបានសរសេរសៀវភៅនេះទៅកាន់អ្នកជឿជនជាតិយូដាដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យស៊ូទ្រាំនិងរស់នៅក្នុងជីវិតជាគ្រីស្ទានដ៏អង់អាច។ ជេមគឺជាសៀវភៅមួយដែលនិយាយអំពីការរស់នៅបែបគ្រីស្ទបរិស័ទជាក់ស្តែងដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីជំនឿពិតដែលផ្លាស់ប្តូរជីវិត។ តាមរបៀបជាច្រើនវាស្រដៀងនឹងសៀវភៅសុភាសិត OT ។ •ក្នុងជំពូក ១ យ៉ាកុបបង្រៀនអ្នកជឿ ឲ្យ សាកល្បងជំនឿរបស់ពួកគេហើយ«បង្ហាញខ្លួនថាអ្នកកាន់តាមព្រះបន្ទូល» (១:២២) ។ យ៉ាកុបលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកជឿឱ្យអនុវត្តសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេហើយក្លាយជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ •ជំពូក ២-៣ យ៉ាកុបពិពណ៌នាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងជំនឿនិងការងារ។ គាត់បង្រៀនថាមនុស្សដែលគ្មានជំនឿគ្មានការប្រព្រឹត្ដបង្ហាញពីជំនឿដែលគ្មានប្រយោជន៍។ តើជំនឿរបស់មនុស្សម្នាក់ល្អយ៉ាងណាប្រសិនបើពួកគេមិនបង្ហាញវាដល់ពិភពលោក? អំពើល្អរបស់អ្នកជឿគឺជាភស្ដុតាងនៃជំនឿរបស់គេលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ គាត់ក៏បង្រៀនផងដែរថាមនុស្សគ្រប់រូបសុទ្ធតែជាមនុស្សមានបាបហើយប្រសិនបើបទបញ្ជាណាមួយក្នុងចំណោមបទបញ្ជាទាំង ១០ ត្រូវបានខូចជាជាងមនុស្សនោះមានកំហុសក្នុងការបំពានបទបញ្ញត្តិនីមួយៗ៖ «អ្នកណាដែលកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យទាំងមូលហើយជំពប់ដួលក្នុងមួយចំណុចអ្នកនោះមានទោសហើយ។ ទាំងអស់” (២:១០) ។ •នៅក្នុងជំពូក ៤-៥ យ៉ាកុបផ្តល់ការណែនាំដ៏ឈ្លាសវៃដល់អ្នកជឿ។ គាត់បាននិយាយថា“ ចូរចុះចូលចំពោះព្រះតស៊ូនឹងអារក្សហើយវានឹងរត់ចេញពីអ្នកទៅ” (៤: ៧) ។ អ្នកជឿស្មោះត្រង់នឹងប្រាថ្នាចង់ដើរតាមព្រះក្នុងការបម្រើការគោរពប្រតិបត្តិនិងអធិស្ឋាន។ ក្នុងជំពូកចុងក្រោយយ៉ាកុបសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើទំងន់និងទំហំនៃការអធិស្ឋានសំរាប់អ្នកជឿគ្រប់រូប។ គាត់ប្រើពាក្យ«អធិស្ឋាន» ៧ ដងដែលបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់របស់វា។ នៅក្នុងខចុងក្រោយនៃសៀវភៅរបស់គាត់យ៉ាកុបបង្ហាញពីជំនឿដ៏រស់រវើកនៅក្នុងការប្រព្រឹត្ដដោយនិយាយថា៖ «បងប្អូនអើយប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដែលឃ្លាតចេញពីសេចក្ដីពិតហើយវិលមករកគាត់វិញចូរអោយគេបានដឹងថាអ្នកណាដែលធ្វើបាបមនុស្សខុសពីកំហុសរបស់គាត់ ផ្លូវនឹងសង្គ្រោះព្រលឹងគាត់ពីសេចក្ដីស្លាប់ហើយនឹងគ្របបាំងអំពើបាបជាច្រើន។ (៥: ១៩-២០) ។

BIB-401 Syllabus.docx

ស៊ី។ ប៊ី។ ៤០១ ស៊ី