ប្រភេទនៃទំនុកតម្កើងគឺ ចម្រៀង និងកំណាព្យគ្រប់ប្រភេទ។ វាត្រូវបានសរសេរដោយអ្នកនិពន្ធជាច្រើន; ដាវីឌ​បាន​សរសេរ 73, Asaph សរសេរ 12, កូន​របស់ Korah សរសេរ 9, Solomon បាន​សរសេរ 3, Ethan, និង Moses សរសេរ​មួយ (ទំនុក. 90), និង 51 នៃ Psalms គឺ​ជា​អនាមិក. ពួកគេត្រូវបានសរសេរក្នុងរយៈពេលប្រហែល 900 ឆ្នាំ (ចាប់ផ្តើមនៅសម័យលោកម៉ូសេ 1440 មុនគ.ស និងតាមរយៈការជាប់ជាឈ្លើយនៅឆ្នាំ 586 មុនគ។ ទំនុក​តម្កើង​រួម​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​សរសើរ​នៃ​សេចក្តី​អំណរ ការ​ទួញ​សោក ពរជ័យ និង​ការ​ដឹង​គុណ។ ពួកគេត្រូវបានតម្រង់ទៅរកព្រះ ហើយពួកគេជួយយើងឱ្យបង្ហាញ និងទំនាក់ទំនងខ្លួនយើងទៅកាន់ទ្រង់។ យើងអានអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកតែងទំនុកតម្កើងពីមួយទៅមួយ ពីការសរសើរ ការរីករាយ និងថ្វាយបង្គំព្រះដោយភាពក្លៀវក្លា រហូតដល់ការប្រែចិត្ត ហើយស្រែកទៅកាន់ទ្រង់ដោយអស់សង្ឃឹម។ ទំនុកតម្កើងស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃព្រះគម្ពីរ។ ប្រធានបទសំខាន់ៗដែលមាននៅក្នុងទំនុកតម្កើងគឺ ការសរសើរ អំណាចរបស់ព្រះ ការអភ័យទោស ការដឹងគុណ និងការជឿទុកចិត្ត។ «មាត់​របស់​ខ្ញុំ​នឹង​លើក​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​នឹង​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ព្រះនាម​ដ៏វិសុទ្ធ​របស់​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រហូត» (១៤៥:២១)។ • សៀវភៅទំនុកតម្កើង ដើមឡើយបានចែកចេញជា ៥ សៀវភៅ៖ o សៀវភៅទី១ មានជំពូក ១-៤១។ o សៀវភៅទី 2 ត្រូវនឹងជំពូកទី 42-72 ។ o សៀវភៅទី៣ គឺជំពូក៧៣-៨៩។ o សៀវភៅទី 4 រួមបញ្ចូលជំពូក 90-106 ។ o សៀវភៅទី 5 ត្រូវបានចងក្រងដោយជំពូក 107-150 ។ ជាចម្បង ទំនុកតម្កើងត្រូវបានសរសេរដើម្បីជួយយើងក្នុងការសរសើរតម្កើងព្រះដែលសក្តិសមនឹងមនុស្សបែបនេះ។ ដូច​ទំនុក​តម្កើង 150:6 ចែង​ថា​៖ ​«​ចូរ​ឲ្យ​គ្រប់​ទាំង​អស់​ដែល​មាន​ដង្ហើម​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា»។ តើ​យើង​ដឹង​ថា​ព្រះ​ចង់​បាន​អ្វី​សម្រាប់​យើង​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង​ដោយ​របៀប​ណា? «ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ជា​ចង្កៀង​ដល់​ជើង​ទូលបង្គំ ហើយ​ជា​ពន្លឺ​ដល់​ផ្លូវ​ទូលបង្គំ» (១១៩:១០៥)។ ចម្លើយគឺត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងការអានព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ សិក្សាវា ហើយអនុវត្តសេចក្តីពិតដែលមិនផ្លាស់ប្តូរចំពោះជីវិតរបស់អ្នក។ ប្រភេទនៃទំនុកតម្កើងគឺចម្រៀង និងកំណាព្យគ្រប់ប្រភេទ។ វាត្រូវបានសរសេរដោយអ្នកនិពន្ធជាច្រើន; ដាវីឌ​បាន​សរសេរ 73, Asaph សរសេរ 12, កូន​របស់ Korah សរសេរ 9, Solomon បាន​សរសេរ 3, Ethan, និង Moses សរសេរ​មួយ (ទំនុក. 90), និង 51 នៃ Psalms គឺ​ជា​អនាមិក. ពួកគេត្រូវបានសរសេរក្នុងរយៈពេលប្រហែល 900 ឆ្នាំ (ចាប់ផ្តើមនៅសម័យលោកម៉ូសេ 1440 មុនគ.ស និងតាមរយៈការជាប់ជាឈ្លើយនៅឆ្នាំ 586 មុនគ។ ទំនុក​តម្កើង​រួម​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​សរសើរ​នៃ​សេចក្តី​អំណរ ការ​ទួញ​សោក ពរជ័យ និង​ការ​ដឹង​គុណ។ ពួកគេត្រូវបានតម្រង់ទៅរកព្រះ ហើយពួកគេជួយយើងឱ្យបង្ហាញ និងទំនាក់ទំនងខ្លួនយើងទៅកាន់ទ្រង់។ យើងអានអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកតែងទំនុកតម្កើងពីមួយទៅមួយ ពីការសរសើរ ការរីករាយ និងថ្វាយបង្គំព្រះដោយភាពក្លៀវក្លា រហូតដល់ការប្រែចិត្ត ហើយស្រែកទៅកាន់ទ្រង់ដោយអស់សង្ឃឹម។ ទំនុកតម្កើងស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃព្រះគម្ពីរ។ ប្រធានបទសំខាន់ៗដែលមាននៅក្នុងទំនុកតម្កើងគឺ ការសរសើរ អំណាចរបស់ព្រះ ការអភ័យទោស ការដឹងគុណ និងការជឿទុកចិត្ត។ «មាត់​របស់​ខ្ញុំ​នឹង​លើក​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​នឹង​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ព្រះនាម​ដ៏វិសុទ្ធ​របស់​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រហូត» (១៤៥:២១)។ • សៀវភៅទំនុកតម្កើង ដើមឡើយបានចែកចេញជា ៥ សៀវភៅ៖ o សៀវភៅទី១ មានជំពូក ១-៤១។ o សៀវភៅទី 2 ត្រូវនឹងជំពូកទី 42-72 ។ o សៀវភៅទី៣ គឺជំពូក៧៣-៨៩។ o សៀវភៅទី 4 រួមបញ្ចូលជំពូក 90-106 ។ o សៀវភៅទី 5 ត្រូវបានចងក្រងដោយជំពូក 107-150 ។ ជាចម្បង ទំនុកតម្កើងត្រូវបានសរសេរដើម្បីជួយយើងក្នុងការសរសើរតម្កើងព្រះដែលសក្តិសមនឹងមនុស្សបែបនេះ។ ដូច​ទំនុក​តម្កើង 150:6 ចែង​ថា​៖ ​«​ចូរ​ឲ្យ​គ្រប់​ទាំង​អស់​ដែល​មាន​ដង្ហើម​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា»។ តើ​យើង​ដឹង​យ៉ាង​ណា​ថា​ព្រះ​ចង់​បាន​អ្វី​សម្រាប់​យើង​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង? «ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ជា​ចង្កៀង​ដល់​ជើង​ទូលបង្គំ ហើយ​ជា​ពន្លឺ​ដល់​ផ្លូវ​ទូលបង្គំ» (១១៩:១០៥)។ ចម្លើយត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងការអានព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ សិក្សាវា ហើយអនុវត្តសេចក្តីពិតដែលមិនផ្លាស់ប្តូររបស់វាចំពោះជីវិតរបស់អ្នក។

BIB-110 Syllabus.docx

BIB-110 Syllabus.pdf